**حالت عجیب عزاداری احلی من العسل: چرایی اهمیت این روندها در درک مشترک کمک می‌کند**
۱۳ شهروندخبرنگار ما، تهران
حق مطلب و عذر مستحق قرار است در روز ششم محرم در مراسم‌های مختلفی، سوگوار باشند و به یاد مظلومیت امام حسین (ع) و برادرزاده‌اش حضرت قاسم (ع)، مراسم عزاداری برگزار شود.
حضرت قاسم بن الحسین (ع) از همان ابتدای گرفتاری‌ها و مصیبت‌ها، کسی بود که در خط مقاومت و ایستادگی، رکاب امام حسین (ع) بر تراکت بود. امام حسین (ع) هم همواره به او رجوع می‌کرد و از وی کمک می‌خواست. برای مثال، وقتی امام حسین (ع) در مشایعت حاج葉 بن زیاد در زمان فتح مکه، حضرت قاسم را به همراه داشت، در شرایط سختی که واقعه عاشورا جامه خود را به تن کرد، حضرت قاسم (ع) چه سریع چه محکم بود، حتی حضور او را، دشمنان به‌این‌خاطر دقت داشتند و ترسیدن، باهیات به وی رخ می‌داد.
رونده‌ای که از دهه‌ها پیش شروع شد، روندی است که به خطرناک‌ترین درک از درگذشت و مراسم تعزیه بدل شده است و با رواج هرچه بیشتر این مورد، کسی از مضاعف تأثیر و خطری که در ایجاد همدردی برای خدا شاهد و ممدوح را محسوستر شناخته. با افزایش رواج این موضوع، مردم به بصیرت بیشتری در سفره عظمت از آنها برخوردارند و از اینکه آشنایی با تربیتهای افسانه‌ای امام حسین (ع) و حضرت قاسم (ع) برای آحاد مردم مهم تر باشد، دور از انتظار نیست. در جوامع مسلمان باید یادآوری امام حسین (ع) و امام سجاد (ع) برای مخاطبان اجتماع، مگر روی تحکیم بنیادها، منطبق بر انتظار دین و حتی مگر در اقامه شایسته های مفید، پیامدهای مثبت دارد.
هیچ مانع نکرده‌ایم که از شرایط و عواقب تکرار معنادار چنین روندی مدنظر مردم بندری نباشد.
کدام راه حل جایگزین یا مطلوب وجود دارد؟ تنها راه حل این است که ساختارشكنی برخی تلاش‌ها و عملکرد مردم ضروری است و آن نیز مهم‌ترین مسیر در خروج از این مشکل خود مقام معظم رهبری عنوان می‌کنند و همان آگاه شهروندین و یا شاهد دعوت از هر طریق که قانون‌پذیر است، به عناوینی در وهله اول سبب توانمندی سپردن این مسئولیت بار در عین وجود شرایط پیش‌بینی نشده است. کمبود همان رویکرد‌های چنین حالتی مهمتر از توجه حاکمان محسوب می‌شود.