سفیر ایران در واتیکان نامهای به پاپ واتیکان اعتراض کرده است. این نامه در اعتراض به تهدید و توهین آمریکا و رژیم صهیونیستی نسبت به رهبر ایران نوشته شده است. سفیر ایران در واتیکان میگوید: «همانگونه که استحضار دارید دولت آمریکا و رئیس جمهور این کشور در چندین نوبت، ضمن توهین به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران که نه صرفا مقامی سیاسی بلکه دارای جایگاهی دینی است، مستقیما تهدید به ترور کرده و مقامات رژیم صهیونیستی از جمله وزیر خارجه این رژیم صراحتا به اقدام آن رژیم جهت ترور ایشان اعتراف کرده اند. متأسفانه امروز سیاست حاکم بر جهان موجب به حاشیه راندن ارزشهای معنوی و اخلاقی، توهین به سنتها و مقدسات ارزشی و از همه مهمتر رهبران ادیان شده است.»
این نامه همچنین میگوید: «این اقدام ضمن اینکه همزیستی مسالمتآمیز و احترام متقابل را خدشه دار کرده، همه تلاشها در زمینه وحدت و برادری ادیان را به هم خواهد زد و بدون شک مغایر با مفاد سند برادری انسانی است که توسط پاپ فقید در سال ۲۰۱۹ به امضا رسید.»
سفیر ایران در واتیکان میگوید: «بدون شک اگر رهبران و صاحب نظران ادیان جهان به پیروی از کتاب مقدس که در آیه ۲۸ باب ۲۲ سفر خروج خداوند دستور میدهد «به خداوند کفر مگو و رئیس قوم را ناسزا مگو» در مقابل چنین عملی موضع گیری نکنند، دیگر هیچ یک از رهبران ادیان جهان از این مقوله در امان نخواهند بود.»
در این نامه همچنین گفته شده است که: «بدیهی است در سنت مسیحی، توهین به شخصیتهای مقدس، گناه تلقی میشود و نشانهای از بیاحترامی به خداوند است. از تفسیرهای پدران کلیسا و الهیدانان مسیحی به روشنی بر میآید که احترام به رهبران دینی، حتی در صورت اختلاف با آنها، واجب است. توهین و ناسزا به پیشوایان دینی، خلاف عدالت و فروتنی و نظم الهی است.»
در پایان این نامه از پاپ واتیکان میخواهد که نسبت به تهدید و توهین به ساحت رهبر عالیقدر ایران امام خامنهای (مد ظله العالی) که به معنی توهین و جریحه دار ساختن احساسات نه فقط شیعیان بلکه تمام مسلمانان در کشورهای مختلف گردیده، موضع گیری قاطعانه اتخاذ نمائید.
سفیر ایران در واتیکان همچنین میگوید: «فرصت را مغتنم شمرده احترامات فائقه را تجدید مینماید. محمد حسین مختاری سفیر جمهوری اسلامی ایران در واتیکان»
این نامه تاکید میکند که دیگر هیچ یک از رهبران ادیان جهان از این مقوله در امان نخواهند بود. و تاکید میکند که صلحآمیز سازینده مکالمه ادیانی کار به جایی می رسد که مذاکرات مخفیانه کنند و یا با اصرار و فنهای فریبنده معامله کنند تا چیزی بدست بیاورند و کسی را فریب ندهند.