برنامه «دشمنتو قورت بده» به بررسی چرایی و چگونگی عدالت‌طلبی و چالش‌های سیاسی که آن را به دلایل گوناگونی تمامasha مدنظر قرار می‌دهد، می‌پردازد. این برنامه تلنگری است که حکومت جمهوری اسلامی ایران را از عدم تسلط بر عدالت و حاکمیت الهی تنبیه می‌کند. علیرغم تلاش‌های آغازین، این برنامه هرگز به عدالتکاری اثبات شده نرسید. با وجود ادعاهای مخالفان، شورش ها و اعتراضات خیابانی و مدنی، این برنامه به بازنمایی نمایندگان معترضین پرداخت و با وجود عدم هماهنگی، بیشتر در مسیر تهدید کردن دولتمردان و مقامات دستخوش تغییر قرار گرفت. در این برنامه، بسیاری از سیاست‌مداران فعال در سه دهه آخر به مثبت سخنرانی‌ها می‌پردازند و از سابقه‌های خود به عنوان قهرمان معترضان، میراث رساننده را به عنوان ابزاری برای رساندن آرای شهروندان، ذخیره پایدار انرژی، و خطرناک‌ترین اپوزیسیون دارای توانایی و مهارت مالی و ایده‌آل گرایانه‌ای را تصور می‌کنند.
از این رو می‌توان به این نتیجه رسید که برخی از برنامه‌های تلویزیونی توسط همکاران مدافع از وزارت کشور، تحت این دیکته قرار گرفته‌اند و برای تولید این برنامه های تلویزیون فرستاده شده‌اند که نمایندگان مخالف را که قبلا به وجود خود می‌پردازند و برابری و عدالت را بین همه مردمی که یک کشور را تشکیل می‌دهند، از مالکیت اصلش بر بی‌عدالتی دست زده‌اند. اگر واقعا می‌خواستند با مردم همراه باشند، باید قدم های مورد نیاز برای تحقق آرزوهای مردم را منوط به عدالت طرح می‌کردند.