روحانی بود، به عنوان بسيجيی در جبهه حضور يافت. سرانجام در هشتم مرداد۱۳۶۲، در مهران به شهادت رسيد. پيكر وی مدتها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص سال ۱۳۶۸، در زادگاهش به خاک سپرده شد.
بخشی از وصیتنامه شهید «محمد احمدینژاد» را مرور میکنیم:
مادرم، مرا ببخش و برایم گریه نکن ، برای امام حسین (ع) گریه کن که اشکها در راه حق ریختن چه زیباست. ما که باید برویم، پس چرا مرگمان به مانند امام حسین (ع) نباشد. مادرم، برای رضای خدا صبر کن و استقامت نما که هرچه صبرت بیشتر باشد به حضرت زینب (س) نزدیکتر هستی.
وصیّت من به عموم مردم این است که دین را سبک نشمارید، احکام الهی را خوب یاد بگیرید، مسجد را بشناسید، حداقل هفتهای یک بار به مسجد بروید، حداقل ۲۰ آیه از قرآن بخوانید، دعاها را فراموش نکنید، پشتیبان انقلاب اسلامی باشید، امام زمان (عج) را بشناسید و خود را برای سربازی آن حضرت بسازید.
امروز مسئولیت خون هزاران شهید اسلام بر عهده تک تک شماست، دستورات دین را اجرا کنید.
ای انسانها به گفته قرآن مال و فرزندانتان، دشمن شما هستند، به آنها دل نبندید. سعی کنید اعمالتان را مطابق ائمه (ع) مطابق رفتار امام خمینی، رهبری که جامعه ای را به سوی اسلام خواند، پرورش دهید و اخلاقتان را قرآنی کنید.
منبع: نوید شاهد
انتهای خبر/ پسند https://armanekerman.ir/vdcjoyeviuqeitz.fsfu.html
armanekerman.ir/vdcjoyeviuqeitz.fsfu.html
source