افزایش شدید قیمت کالاهای اساسی در کشور و کاهش مداوم قدرت خرید مردم باعث شده است که فعالیت اقتصادی بسیاری از اصناف که به نوعی با نیازهای درجه دوم مردم سر و کار دارند، با مشکلات جدی مواجه شود.
تورم بالای 40درصد سالهاست که میهمان جیب مردم ایران شده و در مقابل، درآمد واقعی به معنای قدرت خرید اکثریت بالای 90درصدی مردمان مزدبگیر که بیش از هر چیزی به حقوق، مستمری و دستمزد گره خورده است، در مقابل این تلاطمات قیمتی، مدام کاهش یابد. در چنین شرایطی البته طبیعی است که مردم تنها سعی داشته باشند درآمدهای خود را به سقفی بالای سر و قوتی برای رفع گرسنگی، اختصاص دهند که باعث شده وضعیت کسب و کار بسیاری از واحدهای صنفی در کشور به مخاطره جدی بیفتد.در همین زمینه «ابوالفضل رجبزاده» رئیس اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی با اشاره به کمتر شدن مراجعهکننده به این واحدهای صنفی میگوید: وضعیت مراجعهکننده امسال نسبت به سال گذشته خیلی بدتر شده چون اقتصاد کشور نسبت به سال گذشته در رکود بیشتری به سر میبرد.«تهران پیش از انقلاب، حدود ۱۷۰۰ واحد صنفی خشکشویی داشت و الان خشکشوییهای تهران، شمیران و شهرری در مجموع به ۱۲۰۰ عدد هم نمیرسند». همین آمار میتواند نشانگر عمق فاجعه در این صنف باشد. رجبزاده میگوید: شما حساب کنید پیش از انقلاب جمعیت تهران چقدر بوده و الان چقدر است. اگر قرار بود تعداد واحدهای صنفی ما طبق جمعیت رشد کنند، الان باید حداقل 3هزار واحد داشتیم اما چون درآمد این صنف، خوب نیست، هر روز هم از این تعداد کاسته میشود.وی میگوید: در مقابل هر پنج پروانهای که صادر میکنیم، شش پروانه باطل میکنیم. لذا از ۱۲ سال پیش که مسئول اتحادیه بودم، اعضای صنف حدود ۸۰۰ نفر بودهاند و الان هم همان تعدادند.
اداره دارایی فقط دستگاه پوز را میبیند
رئیس اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی با اشاره به فشارهای مالیاتی توضیح میدهد: اداره دارایی با دستگاه پوز شما کار دارد در صورتیکه درست است که حجم پول زیاد شده و برای نمونه زمانی کت و شلوار با ۱۰هزار تومان شسته میشد و الان شاید حداقل با ۱۰۰هزار تومان شسته شود، اما هزینههای ما هم زیاد شده؛ هزینههای مثل پرسنلی، مالیات، بیمه و هزینههای تهیه مواد اولیه.به گفته رجبزاده، بهرغم اینکه قیمت دلار امسال ثابت مانده ولی هر روز اجناس بهصورت زیرپوستی گران میشوند که علت آن را نمیدانیم. هر بار که جنس تهیه میکنیم، نسبت به دفعه قبل ۱۰ تا ۱۵درصد افزایش پیدا کرده؛ از مواد شوینده بگیرید تا چوبلباسی و نایلون و این قسم مواد.رجبزاده در پایان میگوید: زمانی بود که اربابرجوع، هفتهای دو یا سه بار به خشکشویی مراجعه میکرد و لباسش را میشست و اتو میکرد. الان دیر به دیر میشوید یا چروک استفاده میکند یا در خانه یک اتوی دستی و سطحی میکشد و تمام.
مردم کنار خیابان ماشینشان را میشویند
«عبدالرضا محمدی طامه» رئیس اتحادیه صنف دارندگان اتوسرویس، تعمیرگاه، پارکینگ و کارواش خودرو نیز در بیان مشکلات این صنف که با کاهش قدرت خرید مردم دوچندان شده، میگوید: بسیاری از اعضای این صنف، مغازههای خود را بستهاند؛ روالی که ادامه دارد و فشار دارایی، هزینهها و کمبود کارگر از عوامل این به تعطیلی کشیدنهاست.
محمدی طامه در توضیح مشکل کارگر میافزاید که تقریبا همه واحدهای این صنف با این مشکل مواجه شدهاند و برای جبران، همگی یکسری کارگر افغان آورده و به کار گرفتهاند.او عدم استقبال از این شغل توسط نیروهای جوان و کارگر را بهدلیل کاهش جمعیت و عدم استقبال ایرانیها از این شغل به سبب سختی کار، افزایش هزینه و کم بودن دستمزد و سود حاصله، مرتبط میداند و معتقد است اوضاع کارگر در چند سال آینده بدتر از این هم خواهد شد.
به گفته رئیس اتحادیه صنف دارندگان اتوسرویس، تعمیرگاه، پارکینگ و کارواش خودرو اگر بخواهیم وضعیت این صنف بهتر شود، مسئولان باید هزینهها را برای صنف کاهش دهند؛ از آب و برق و سایر حاملهای انرژی گرفته تا مالیات.
به گفته وی، در گذشته معمولا سالی یک بار قیمت یک چیز تغییر میکرد که الان دقیقهای شده است!
محمدی طامه با توجه به نرخ ارائه شده به کارواشها به بالا بودن قیمت مواد اولیه نظیر مواد شوینده اشاره میکند و مشکلات دیگری از این دست که این صنف را به رکود و وضعیتی کشانده که نه میتوانند کار کنند و نه از آن دست بکشند و معتقد است با این وضعیت، مردم ترجیح میدهند ماشینهای خود را کنار جویهای آب خیابان بشورند نه در کارواشها.
source