تفاوت مدیریت و رهبری چیست؟ ممکن است فکر کنید این دو اصطلاح معنی واحدی دارند اما اینطور نیست. رهبری و مدیریت اغلب با هم اشتباه گرفته می شوند و به نظر می رسد کارکرد های مشابهی دارند اما تفاوت مدیریت و رهبری غیر قابل انکار است و نباید به جای هم استفاده شوند. هر دوی آن ها به مجموعه ای منحصر به فرد از وظایف، ویژگی ها و مهارت هایی اشاره می کنند که شباهت هایی نیز با هم دارند. با این وجود در برخی شرایط تفاوت های قابل توجهی بین آن ها وجود دارد.

مدیریت: ستون فقرات سازمان

مدیریت را می توان به ستون فقرات یک سازمان تشبیه کرد. این مفهوم بر هماهنگی کارآمد منابع، فرآیند ها و افراد برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده و حفظ ثبات سازمان تمرکز دارد.

در رابطه با تفاوت مدیریت و رهبری می توان به این اشاره کرد که مدیران در برنامه ریزی، سازماندهی و کنترل منابع برای اطمینان از تکمیل به موقع و بودجه مند وظایف، مهارت بالایی دارند. تمرکز اصلی آنها حفظ نظم، بهینه سازی فرآیند ها و دستیابی به اهداف کوتاه مدت با رعایت دستورالعمل ها و استانداردهای تعیین شده است.

حرفه مدیریت اغلب مدیریت پروژه، مدیر عملیات یا سرپرستی بخش را شامل می شود. در این نقش ها، افراد مسئولیت نظارت بر عملیات روزانه و اطمینان از عملکرد درست را بر عهده دارند.

در برنامه های آموزشی یا دوره های تحصیلی که بر مدیریت تمرکز دارند، برنامه درسی معمولا روی سه حوزه اصلی متمرکز می شود: سازماندهی، هدایت و مدیریت منابع. دانشجویان در این دوره ها با موضوعات مهمی مانند نظارت بر پروژه ها و برنامه ریزی بودجه آشنا می شوند. اگر به دنبال ورود به یک نقش مدیریتی هستید، این دوره ها به شما نحوه عملکرد سازمان ها، استفاده خردمندانه از منابع و اطمینان از روان بودن همه امور را آموزش می دهد.

رهبری: الهام بخش و آینده نگر

در ادامه تفاوت مدیریت و رهبری باید گفت: رهبری از سوی دیگر، کاملا در مورد الهام بخشی و داشتن چشم انداز است. رهبران نیروی محرک موفقیت بلند مدت یک سازمان هستند. آن ها افراد را برای کار گروهی به سمت هدفی مشترک، راهی می کنند و انگیزه می دهند.

رهبران تاثیرگذار بر ایجاد یک دیدگاه جذاب، بیان ارزش ها و هدایت تیم ها در شرایط تغییر، عدم قطعیت و ابهام تمرکز می کنند.

نقش های رهبری می تواند شامل سمت هایی مانند: مدیرعامل، سرگروه یا رئیس سازمان باشد. در این نقش ها، افراد مسئولیت تعیین مسیر شرکت، ترویج نوآوری و تطبیق با شرایط در حال تحول بازار را بر عهده دارند. توسعه رهبری اغلب شامل درک «رفتار انسانی»، «انگیزه» و «تاثیر گذاری» است. تحصیل در زمینه رهبری افراد را به ابزار های لازم برای الهام بخشیدن و رهبری موثر دیگران مجهز می کند و باعث ایجاد محیطی برای نوآوری و انعطاف پذیر می شود.

رهبران مسیر را تعیین می کنند، مدیران آن را دنبال می کنند

وقتی صحبت از تعیین، اجرای ماموریت و چشم انداز یک شرکت به میان می آید، مدیران و رهبران نقش های متفاوتی ایفا می کنند.

رهبران، دوراندیش هستند. اکثر آن ها تصویری واضح از جایی که می خواهند سازمانشان در آینده باشد، دارند. با این حال، آن ها تنها کسانی نیستند که مسئول تحقق این چشم انداز هستند.

در اینجا، مدیران نقش حیاتی دارند. رهبران ممکن است از طریق ارتباط رهبری کارآمد، چشم انداز و اهداف شرکت را به کل سازمان منتقل کنند، اما مدیران مسئولیت همسو نگه داشتن کارکنان با ارزش ها و اهداف اصلی شرکت را بر عهده دارند. با این وجود، ۷۱ درصد از کارکنان بر این باورند که رهبران و مدیران آن ها به اندازه کافی برای برقراری ارتباط درباره اهداف و برنامه ها وقت نمی گذارند.

اگرچه مدیران کسانی هستند که می توانند بر روی افراد برای کار به سمت اهداف مشترک تاثیر بگذارند، بسیاری از کارکنان بر این باورند که شرکت آن ها در برقراری ارتباط درباره اهداف شرکت عملکرد خوبی ندارد. علاوه بر این، کارکنان خواهان و انتظار دارند تا از عملکرد سازمان خود و مسیر پیش روی آن مطلع شوند.

علاوه بر این، رهبران کسانی هستند که با صحبت صریح در مورد اهداف، فرصت ها و چالش های شرکت، می توانند اعتماد را در محیط کار مطلوب ایجاد کنند. آن ها می توانند محیط کاری پرباری را پرورش دهند که در آن کارکنان برای به اشتراک گذاشتن ایده ها، نیازها و نگرانی های خود احساس قدرت کنند. هر چقدر رهبران شفاف تر باشند، محیط کار سالم تر می شود.

10 مهارت برتر مدیریت

• مهارت های بین فردی: توانایی برقراری ارتباط موثر، همکاری و ایجاد روابط مثبت با دیگران.
• ارتباطات: توانایی انتقال واضح و مختصر اطلاعات به صورت شفاهی و کتبی.
• انگیزه بخشی: توانایی الهام بخشیدن و ترغیب کارکنان به انجام حداکثر تلاش خود.
• سازماندهی: توانایی برنامه ریزی استراتژیک، اولویت بندی و مدیریت مؤثر وظایف و فرآیند ها.
• تفویض اختیار: توانایی واگذاری مسئولیت ها و وظایف به دیگران همراه با اعطای اختیار لازم برای انجام آن ها.
• برنامه ریزی پیشرو: توانایی پیش بینی نیاز های آینده و توسعه استراتژی هایی برای برآورده کردن آن ها.
• تفکر استراتژیک: توانایی درک چشم انداز کلی سازمان و اتخاذ تصمیمات بلند مدت در راستای اهداف آن.
• حل مسئله: شناسایی، تجزیه و تحلیل مسائل و یافتن راه حل های موثر برای آن ها.
• آگاهی تجاری: درک چالش های بازار، رقبا و فرصت های تجاری.
• هدایتگری: راهنمایی و حمایت از کارکنان برای رشد و توسعه حرفه ای آن ها

مهارت برتر رهبری

• ارتباطات: همانند مهارت های مدیریت، برقراری ارتباط شفاف و موثر برای رهبری نیز ضروری است.
• انگیزه بخشی: توانایی الهام بخشیدن و ترغیب تیم به تلاش برای رسیدن به اهداف مشترک.
• تفویض اختیار: رهبران توانمند به تیم خود اعتماد کرده و مسئولیت ها را به درستی تفویض می کنند.
• مثبت نگری: داشتن نگرش مثبت و خوش بینانه برای غلبه بر چالش ها و ایجاد روحیه بالا در تیم.
• اعتماد پذیری: رهبران صادق، قابل اعتماد و با ایمان هستند و اعضای تیم به آنها احترام می گذارند.
• خلاقیت: رهبران خلاق به دنبال راه های جدید و نوآورانه برای انجام امور و حل مسائل هستند.
• بازخورد مناسب: ارائه بازخورد سازنده و به موقع برای ارتقاء عملکرد اعضای تیم.
• مسئولیت پذیری: رهبران پاسخگوی اقدامات خود و عملکرد تیمشان هستند.
• تعهد: رهبران متعهد به موفقیت سازمان و رفاه حال کارکنان خود هستند.
• انعطاف پذیری: توانایی سازگاری با تغییرات و شرایط جدید برای رسیدن به اهداف.

جمع بندی

مدیریت و رهبری دو رشته مجزا اما مکمل یکدیگر هستند. مدیریت بر کارآمدی و نظم تمرکز دارد، در حالی که رهبری در ایجاد الهام برای نوآوری و داشتن چشم انداز بلندمدت شکوفا می شود. با درک تفاوت مدیریت و رهبری ، افراد و سازمان ها می توانند رویکردی ظریف تر و موثرتر برای دستیابی به موفقیت در دنیای به سرعت در حال تغییر ایجاد کنند. برقراری تعادل بین این دو جنبه ضروری و کلید جهت یابی در پیچیدگی های محیط کسب و کار امروزی است. همچنین امکان رشد و دستاورد های ماندگار را فراهم می کند.