نیکلاس از ۱۶ سالگی مشکلات کلیوی را تجربه کرده بود و در زمان اوج مشکلات، در نهایت نیازمند پیوند شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که التهاب به کلیه‌های او آسیب می‌رساند، اما علت دقیق آن مشخص نشده است.

اکنون، چند هفته پس از عمل جراحی، نیکلاس به زندگی عادی و فعالیت‌های روزمره خود بازگشته است و می‌تواند از رژیم غذایی که کمتر محدود‌کننده است، لذت ببرد. او پیش از عمل مجبور بود مصرف نمک خود را محدود کند، زیرا نمک اضافی می‌تواند آثار مضری بر عملکرد کلیه داشته باشد.

نیکلاس گفت: «گمان می‌کنم در هفته‌ی گذشته هر روز ۱۰ هزار قدم برداشته‌ام و به طور معمول این کار را انجام نمی‌دادم. پس قطعاً عملکرد خوبی دارم.»

با این حال، عمل پیوند کلیه که سالیانه جان هزاران نفر را نجات می‌دهد، معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. همچنین، بیشتر بیماران مجبورند از چند روز تا یک هفته را برای گذراندن روند بهبودی در بیمارستان بگذرانند. دلیلش تا حدودی این است که بیهوشی عمومی به طور موقت حافظه، تمرکز و واکنش‌های بیمار را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

ندیگ می‌گوید رویکرد جدید «وضعیت» پیوند کلیه را به چالش می‌کشد، به ویژه، با توجه به اینکه نیکلاس پس از جراحی خیلی سریع بهبود یافت. او می‌افزاید این وضعیت از زمان اولین پیوند موفقیت‌آمیز کلیه‌ی انسان در سال ۱۹۵۴، تقریباً به همین شکل باقی مانده است.

رویکرد جدید همچنین می‌تواند جراحی پیوند را برای بیمارانی که در معرض خطر بالاتری از عوارض ناشی از بیهوشی عمومی قرار دارند، دسترس‌پذیر‌تر کند. دکتر وینسنت گارسیا تامس، متخصص بیهوشی و یکی از اعضای تیم جراحی، در کنفرانس مطبوعاتی گفت رویکرد جدید، افراد مسن با درجاتی از اختلال عملکرد شناختی یا بیماری‌های قلبی و ریوی را نیز شامل می‌شود. برخی افراد نیز از بیهوشی عمومی می‌ترسند و رویکرد جدید می‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای جایگزین بیهوشی باشد.

تیم جراحی خاطرنشان می‌کنند که نیکلاس جوان است و با احتمال کمتری تحت‌تأثیر عوارض ناشی از بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد. تصمیم او برای شرکت در این جراحی پیشگامانه، در نهایت به بسیاری از بیماران دیگر که عمل جراحی ممکن است برای آن‌ها خطرناک‌تر باشد، کمک می‌کند.