وی تا چهارم ابتدایی درس خواند، از طريق جهاد سازندگی به‌عنوان جهادگر به جبهه اعزام شد. سرانجام در بيست‌ و‌ سوم اسفند ۱۳۶۲، با سمت راننده لودر در طلائيه بر اثر اصابت ‌تركش شهيد شد.

پيكر وی در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.

در ادامه وصیت‌نامه شهید «محمد دولتی» را مرور می‌کنیم؛

بسم‌الله الرحمن‌الرحیم

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ

کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند مرده مپندارید بلکه آنان زنده‌اند و نزد خدای‌شان روزی می‌خورند با سلام مجدد و فراوان به رهبر کبیر آیت‌الله خمینی و درود زیاد بر شهیدان راه انقلاب اسلامی ایران و مخصوصاً خانواده‌های شهدا.

از همه علی‌الخصوص شما پدر و مادر عزیزم می‌طلبم که من شهید شدم برای من گریه نکنید و اگر اشک بریزید یا گریه کنید در راه خدا یا امام حسین (ع) گریه کنید چون آن را در کربلا شهید کردند و زینب را به اسیری بردند و آن وقت من و شما نبودیم که برای آن‌ها عزاداری کنیم.

پدر و مادر دوست داشتم قطره خونم در راه اسلام و خدا آن مکتب اسلام با لب تشنه و دور از چشم پدر و مادر و برادر و خواهر و اقوام و از هم وطنی‌هایم مثل امام حسین (ع) شهید شوم و خواهش من این است که برای من اصلا ناراحتی و نگرانی به خود راه ندهند همان‌طوری‌که علی‌اصغر به کودکی‌اش شهید شد من هم دوست داشتم و فکر کنید که این محمد را نداشته‌اید.

 می‌دانم شما مادران حق دارید گریه کنید چون شبانه‌روز پهلوی ما نشسته‌اید تا ما را به این سن و سال بزرگ کرده‌اید و بهتر است، ما را که به این سن و سال رسیده‌ایم در راه مکتب‌مان شهید شویم زندگی را پایان دهیم چون شهادت بهترین سعادت است برای یک فرد مسلمان در جامعه اسلامی و در آخر وصیتم از برادرانم، خواهرانم و اقوامم علی‌الخصوص اهالی شهرستان جیرفت حلالیت می‌طلبم.

 والسلام شهید محمد دولتی.

منبع: نوید شاهد

انتهای خبر/ طهماسبی

  https://armanekerman.ir/vdcaiun6049nye1.k5k4.html