به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری «راه آرمان»  شهید علی کفیلی ششم فروردین ۱۳۳۸ در روستای فردوسیه نوق از توابع شهرستان رفسنجان به‌دنیا آمد. تا پایان مقطع  ابتدایی درس خواند، پاسدار بود، شانزدهم مرداد ۱۳۶۲در مهران بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.

وصیت‌نامه شهید علی کفیلی:

سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب امام خمینی و سلام و درود به ملت شهید پرور ایران و سلام و درود بر ملت مستضعف جهان و سلام و درود به شهدایی که از اول انقلاب و پانزده خردادماه سال ۴۲ و هفت تیر و تا الان و سلام و درود بر پدر و مادر مهربانم که هم‌چون فرزندی را به جامعه تحویل دادند.

سلام و درود به امام جمعه نوق که من را به این راه صراط مستقیم فرستاد و ما جوان‌های نوق را هدایت کرد که ان‌شاءالله خدا او را حفظ کند و هر چند کلمه می‌گویم، معبودم الله، مکتبم اسلام، کتابم قرآن، حزبم حزب الله، رهبرم روح الله خداوند را سپاس می‌گویم که مرا در این برهه از زمان به‌دنیا آورد و به من توانایی داد تا در صف جندالله قرار گیرم. 

خمینی را درود می‌فرستم، او را از صمیم قلب دوست می‌دارم زیرا مرا آن‌چنان رهبری کرد تا به محبوبم الله رسیدم، آن گلوله را دوست می‌دارم که قلبم را سوراخ سوراخ می‌کند و آن خمپاره و ترکش را دوست می‌دارم که پیکرم را پاره پاره می‌کند چرا که مرا از این خاک‌دان پست رهایی می‌بخشد و به لقاءالله پیوند می‌دهد.

اکنون یوم‌الله دیگری است، حماسه عاشورا تکرار شده است، حسین زمان ما، خمینی، ندای هل من ناصر ینصرنی سر داده است. این‌که ما می‌گوییم حسین‌جان  اگر در آن فضای داغ و خونین جز عده‌ای معدود کسی تو را یاری نکرد و ندای تو را لبیک نگفت، ما پیروانت در فضای گرم و خونین ایران زمین دست مردانگی مشت کرده و به ندای غریبت لبیک می‌گوییم حسین‌جان. و ای مکتبم اسلام لبیک ای خمینی رهبر و پیشوایم لبیک. این است طریق عاشقان حقیقی. 

خداوندا تو شاهدی از آن لحظه‌ای که از خانه‌مان خارج شدم فقط به‌خاطر تو و برای رضای تو آمدم، پدر و مادرم، خانواده‌ام و دوستانم را ترک گفتم، زیرا عشق من به تو مهم‌تر از دوستی آنان بود. خداوندا مرا لحظه‌ای به خودم وامگذار که به تو سخت محتاجم. 

برادرهای عزیزم دوستان خوبم من راهی را رفتم که حسین (ع) رفت جان دادم که تا جانان بماند و از شماها می‌خواهم که راهم را ادامه دهید و نگذارید که تفنگم بر زمین بماند و بعد سعی کنید خود را تزکیه کنید و بعد علم بیاموزید زیرا که تزکیه بر علم مقدم است.

پیام من به ملت شهیدپرور ایران به‌خصوص منطقه نوق این است که دست از امام‌تان بر ندارید و هم‌چنین از امام جمعه نوق، از آن‌ها پاسداری کنید و موقعی که نماز می خوانید حتماً امام را دعا کنید و رزمندگان را دعا کنید و سنگرها را به قول امام که می‌گوید مسجد سنگر است سنگرها را خالی نکنید آن‌ها را حتماً پر کنید، اگر این سنگرها را خالی بگذارید انگار امام را تنها گذاشته‌اید، انقلاب را تنها گذاشته‌اید. من دیگر عرضی ندارم جز سلامتی شماها. 

والسلام

 منبع: نوید شاهد

انتهای خبر/ پسند https://armanekerman.ir/vdcdxx0ffyt0o96.2a2y.html


source

توسط mohtavaclick.ir