وی پس از اتمام دوران راهنمایی برای ادامه تحصیل به شهرستان زرند بازگشت، با آغاز جنگ تحمیلی با همراه دوستش، ابراهیم ضیاءالدینی به جبهه اعزام شدند، ابراهیم در عملیات فتح‌المبین به شهادت رسید.

این شهید معزز بعد از شهادت رفیق گرمابه و گلستانش با بیان این جمله که ؛ من اسلحه ابراهیم را کنار نمی‌گذارم و ادامه می‌دهم تا عملیات بیت‌المقدس پیش رفت و در همین عملیات محمد به شهادت رسید.

پیکر پاک این شهید هنوز پیدا نشده است و طبق گفته هم‌رزمانش، شهید در اثر گلوله توپ به شهادت رسید و اثری از او بر جای نمانده است، خبر شهادت محمد ضیاءالدینی را هم‌رزم آزاده‌اش محمدعلی ضیاءالدینی به وسیله ارسال یک نامه در زمان اسارت به خانواده این شهید داده بود.

در وصیت‌نامه شهید محمد ضیاءالدینی آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند بخشنده مهربان ما ملت دلیر و سلحشور ایران تا آخرین قطره خونی که داریم در راه این وطن عزیزمان خواهیم ریخت.

من خیلی دلم می‌خواهد شهید شوم ولی من لیاقت شهید شدن را ندارم و هر موقع که من نماز می‌خوانم دعا بر رهبر انقلاب می‌کنم و همچنین دعا می‌کنم که شهید بشوم.

اگر من شهید شدم برای من گریه نکنید و سر قبر من گل بریزید و من را در همان دشت‌خاک به خاک بسپارید و نمازم را در کنار مسجد طالقانی بخوانید و به مادر و پدر من بگویید که این پسر تو خیلی کوشا بود و برای من گریه نکنید اگر گریه کنید برای من بد می‌گذرد و خداوند این قربانی را از شما نخواهد پذیرفت بپذیرید.

همیشه دعا به رهبر انقلاب اسلامی و تمام رزمندگان اسلام کنید، دعا کنید که به زودی راه کربلا باز شود و به کنار قبر شش گوشه حسین‌بن‌علی (ع) بروید و دعا کنید که این ملت عراق از یوغ استعمار صدام رها شود و من تا آخر نفس که دارم برای این کشور عزیزمان دعا خواهم کرد و اگر که به زودی زود پیروز شدیم بر می‌گردیم.

منبع: نوید شاهد کرمان

انتهای خبر/ پسند https://armanekerman.ir/vdcaiun6649new1.k5k4.html