کشاورز و بسیجی بود، احساس مسئوليت و عشق به امام(ره) و آرمان‌هايش او را از درس و بحث به جبهه‌های سراسر نور و شهود كشاند و دفاع از ميهن و امام خويش را وظيفه شرعی می‌دانست. شهيد حتی هنگام اعزام به جبهه از اقوام و خويشان و حتی خانواده خويش خداحافظی نكرد تا مبادا مانع از رفتن وی شوند.

شهيد محمود قلعه‌خانی سرانجام در تاریخ ۱۴ اردیبهشت ۱۳۶۱ در دارخوین به فوز عظيم شهادت نائل گشت.

گزیده‌ای از وصیت‌نامه شهید «محمود قلعه‌خانی» را مرور می‌کنیم:

مبادا امام(ره) را  تنها گذاريد و اگر نبوديد كربلا تا حسين(ع) را ياری دهيد اكنون ياری‌دهنده فرزند حسين(ع) باشيد. و ما تنها با گفتن: «يا ليتني كنت معك» رها نمی‌شويم، چراكه حداقل برای خودمان روشن شود كه در گفتارمان صادقيم، اين‌جاست كه ميدان آزمايش فراهم می‌شود و هميشه تاريخ، ميدان آزمون آميخته با رنج و بلاست.

اگر چه خيرات آن به مراتب بالاتر و بيشتر است و اين هم برای آن است تا زمينه اختيار انسان فراهم شود و اكنون اين جهاد و جنگ همان ميدان آزمون است تا رفتارها نشان از صدق گفتار ما باشد و بايد غنيمت شمرد و امامی را كه هدايت‌گر اين ميدان است بايد ياری داد و لحظه‌ی در اين ياری شک و دريغ نبايد كرد.

منبع: نوید شاهد کرمان

انتهای خبر/م https://armanekerman.ir/vdcdzf0ffyt0on6.2a2y.html