در ادامه بخشهایی از وصیتنامه شهید «علی حسنی گیتیآبادی» را مرور میکنیم:
ولا تحسبن الذين قتلو فى سبيل ا… امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون. با درود فراوان به رهبر كوير انقلاب اسلامى و سلام بر تمامى شهداى صدر اسلام، از عمار تا شهداى كربلاى ايران و سلام و درود بر رزمآوران و تلاشگران راه حق سخن را شروع مىکنم.
من خيلى خوشحال شدم كه توانستم از اين زندان آزاد شوم و با بال و پر زدن بهسوى الله بروم.
اميدوارم كه تمامى جوانها همين هدف را داشته باشند و در راه حق بكوشند و لحظهاى از عمر خود را هدر ندهند.
اى كسانى كه جوانها را تحريک مىكنيد كه به جبهه نروند و اى منافقين كه مىگوييد فلانی بهخاطر پول و براى اينكه پدرش نان ندارد به او بدهد بخورد به جبهه مىرود، آنها هدفشان اسلام و براى رضاى خدا به جبهه مىروند تا شكوه و جلال و معجزههاى جبهه را ببينند.
پدر جان و مادر گرامى، هرگز يک دانه اشكى در شهادت من نريزيد و روح من را نيازاريد و بر برادرانم محمد، حميد، مجيد، مصطفى و خواهرم فاطمه هم بگوييد و وقتى كه مىگوييد على كجاست نگوييد رفته است جبهه و سه روز ديگر مىآيد، مرتب بگوششان بخوانيد كه على شهيد شده است و به برادران و تمامى قوم و خويشان هم سفارش مىكنم كه هرگز دوست ندارم يک قطره اشكى براى شهادت من نريزيد.
پدر جان و مادر گرامى، هر وقت خواستيد اشک بريزيد براى هر دانه اشک ۱۰ مرتبه بگوييد خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار، در ضمن مرا كنار قبر شهيد حسين قربانى دفن كنيد.
انتهای خبر/س https://armanekerman.ir/vdcaeun6e49nyw1.k5k4.html
armanekerman.ir/vdcaeun6e49nyw1.k5k4.html
source