بر اساس پژوهش جدید؛

یک گروه بین المللی از پژوهشگران بینش‌های جدیدی را در مورد اولین زیست بوم زمین ارائه کرده و به یک نتیجه خیره کننده رسیده اند: حیات احتمالا در عرض چند صد میلیون سال پس از شکل گیری سیاره شروع به شکوفایی کرده باشد.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل ازاینترستینگ اینجینیرینگ، نتایج این مطالعه که در نشریه معتبر Nature Ecology & Evolution منتشر شده است، بر آخرین جد مشترک جهانی ما «لوکا» (LUCA)، جد مشترک فرضی که تمام حیات سلولی مدرن از آن منشا می‌گیرد، تمرکز دارد. 

این شامل موجوداتی از تک سلولی‌هایی مانند باکتری‌ها تا موجودات پیچیده مانند درختان، صدف ها، دایناسور‌ها و انسان می‌شود. LUCA قبل از اینکه به باکتری ها، آرکی‌ها و یوکاریو‌ها منشعب شود، نقطه آغاز شجره نامه حیات در نظر گرفته می‌شود.

این دانشمندان، ژن‌ها را در ژنوم گونه‌های زنده مقایسه و جهش‌هایی را که از زمانی که اجداد مشترکی در LUCA داشتند، ردیابی کردند. آنها با مطابقت دادن این جدول‌های زمانی ژنتیکی با سوابق فسیلی، مشخص کردند که LUCA حدود ۴.۲ میلیارد سال پیش، تقریبا ۴۰۰ میلیون سال پس از شکل گیری زمین، وجود داشته است.

دکتر «ساندرا آلوارز- کارترو» «Sandra Álvarez-Carretero» پژوهشگر دانشکده علوم زمین دانشگاه بریستول و یکی از مجریان این مطالعه، طی بیانیه‌ای اظهار داشت: «انتظار نداشتیم LUCA اینقدر کهن و باستانی باشد. با این حال، نتایج ما با دیدگاه‌های مدرن در مورد قابلیت سکونت زمین اولیه مطابقت دارد.»

این محققان همچنین، با بررسی ویژگی‌های فیزیولوژیکی گونه‌های مدرن و ردیابی آنها که به LUCA می‌رسید، زیست شناسی LUCA را مدل سازی کردند. دکتر «ادموند مودی» «Edmund Moody» نویسنده اصلی این مقاله گفت: «تاریخ تکامل ژن‌ها به دلیل تبادل آنها بین اجدادشان، پیچیده شده است. ما باید از مدل‌های تکاملی پیچیده برای تطبیق تاریخ تکاملی ژن‌ها با تبارشناسی گونه‌ها استفاده کنیم.»

نکته قابل توجه در مورد این مطالعه این است که چگونه اثر انگشت ژنتیکی LUCA هنوز در این تنوع گسترده از گونه‌ها وجود دارد که در سطح آن، تلفیق ناپذیر به نظر می‌رسد.

دکتر «تام ویلیامز» «Tom Williams» یکی از محققان این مطالعه، از دانشکده علوم زیستی بریستول، نیز گفت: «یکی از مزایای واقعی در اینجا، استفاده از رویکرد تلفیق ژن – شجره نامه گونه – شجره نامه برای چنین مجموعه داده‌های متنوعی است که حوزه‌های اولیه حیات آرکی‌ها و باکتری‌ها را نشان می‌دهد. این به ما اجازه می‌دهد تا اطمینان بیشتری حرف بزنیم و آن سطح از اطمینان را در مورد نحوه زندگی LUCA ارزیابی کنیم.»

این مطالعه نشان داد که LUCA یک ارگانیسم پیچیده شبیه به پروکاریوت‌های امروزی و دارای سیستم ایمنی اولیه بوده که نشان دهنده نبرد باستانی با ویروس هاست. 

«تیم لنتون» «Tim Lenton» یکی از نویسندگان این مقاله از دانشگاه اکستر، گفت: «معلوم است که LUCA در حال بهره برداری و تغییر محیط خود بوده است. بعید است که تنها زندگی کرده باشد. پسماند‌های آن می‌توانسته غذای میکروب‌های دیگر باشد و یک زیست بوم بازیافت ایجاد کند.»