استاد دانشکده هنر و معماری دانشگاه سوره بر ضرورت استفاده از مصالح بوم آورد و سنتی در مرمت بناهای تاریخی تاکید و از به کاربردن مصالح نوین ناسازگار انتقاد کرد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ سیاوش رحمتی گفت: استفاده از پوکه های سیمانی و چسباندن سنگ های قطور به بدنه بنا از اقدامات نادرست در مرمت آثار تاریخی است.
وی افزود: در بناهای قدیمی به علت استفاده از خشت، ساروج و مصالح بوم آورد، حرکت رطوبت از کف به سمت سقف متوقف میشد اما در مرمت های کنونی با پرکردن فضاهای خالی درون دیوارها با پوکه، به بناها آسیب وارد می شود.
رحمتی با انتقاد از به کاربردن سیمان در مرمت بناهای تاریخی گفت: در کشورهای مختلف از قوره گل در عمارت های تاریخی استفاده می کنند اما در کشور ما از سیمان استفاده می شود و چون سیمان با اقلیم ما سازگار نیست با ایجاد شدن ترک به بنا آسیب می زند.
استاد دانشکده هنر و معماری دانشگاه سوره پیشنهاد کرد: به جای به کاربردن سیمان بهتر است از ساروج و سایر مصالح بوم آورد استفاده شود.
ساروج یکی از مصالح قدیمی در معماری ایران و بعضی کشورهای کناره خلیج فارس است که نمونه‌های ۷۰۰ ساله از ساروج در نقاط مختلف کشور یافت می‌شوند. برای ساخت ساروج از شن، ماسه، آهک و سفیده تخم‌مرغ استفاده می شد.
رحمتی در ادامه افزود: بافت ارزشمند و تاریخی یک شهر مفهوم صحیح از معماری و شهرسازی است و برای حفظ این بناهای تاریخی تعامل با یک بافت شهری و مرمت اصولی بهترین راه در حفظ و صیانت از آنهاست.
وی با اشاره به مالکیت شخصی برخی بناهای ارزشمند گفت: برخی از بنا ها در دست مالکان شخصی است و از جذابیت خودش در حوزه گردشگری دور شده است اما می توانیم از راه تعامل دستگاه های مرتبط با مالک اصلی اقدام به خرید این آثار فاخر و در نهایت به حفظ آنها کمک کنیم و در بعضی موارد که مالک مایل به فروش نیست با تعریف یک چهارچوب درست و از راه آگاهی به مالک مانع تخریب بنا شویم.
استاد دانشگاه هنر و معماری به تغییر کاربری های بناهای تاریخی اشاره کرد و افزود:اگر تغییر کاربری در راه حفاظت از بنا باشد راه درستی را انتخاب کردیم اما افزودن و یا تخریب عملکرد نادرست در حوزه مرمت است.
وی با اشاره به بافت تاریخی منطقه 12 تهران گفت: این منطقه نخستین هسته ی تشکیل شهر تهران است که باید برای معضلات آن از راه کارشناسی به نتیجه مطلوب برسیم.
رحمتی افزود: بلند مرتبه سازی روند اشتباهی در منطقه 12 تهران بود که اتفاق افتاد و اکنون نیز تخریب پلاک های مسکونی نادرست است اما می توانیم نمای بناها را به معماری ایرانی نزدیکتر کنیم.
استاد دانشگاه هنر و معماری گفت: اگر به بناهای تاریخی این منطقه نگاه کنیم خیلی از بناها، ثبت ملی شده اند اما آسیب شناسی فنی صورت نگرفته و مرمت غیر اصولی انجام شده است باید در قدم اول از سوی دستگاه های مرتبط گروه های پژوهشی و آسیب شناسایی تشکیل شود تا هویتمندی بافت تاریخی از راه مرمت اتفاق بیافتد.
وی با اشاره به آسیب بلند مرتبه سازی در این منطقه گفت: ساخت ساختمانهای بلند و نوین به خط افقی و سنتی این منطقه آسیب زده است در صورتی که این ساختمان ها باید مکمل بافت تاریخی باشد اما در این ساختمان ها هیچ تزئینی طبق الگو های موجود در بافت و بناهای تاریخی اتفاق نیفتاده است.
رحمتی به استفاده از الگوهای معماری ایرانی اشاره کرد و افزود: حذف حیاط های مستقل، میانسرا ها، حریم های شخصی و معابر عبور به دسترسی بناها اشتباه است و اگر ساختمان های جدید با پیروی از الگوهای معماری ایرانی ساخته شوند هویت معماری ایرانی ترمیم خواهد شد.
وی گفت: مبحث آرامش و فرهنگ اصیل درمعماری خانه های امروزی از بین رفته است و احترام به حفظ حریم کمتر به چشم می خورد بنابراین بهتر است در طراحی بناهای امروزی به موضوع حریم و احترام به اقلیم توجه بیشتری شود.
source