وی تا پايان ‌مقطع ‌متوسطه تحصيل‌ كرد و ديپلم ‌تجربی گرفت. سال ۱۳۵۸، ازدواج كرد. معلم‌ بود، به‌عنوان ‌بسيجی در جبهه‌ حضور يافت. سرانجام در بيست‌ و سوم تير ۱۳۶۱ در كوشک بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید.

پيكر وی پس‌از تفحص در بیستم شهریور ۱۳۷۷ در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

وصیت‌نامه شهید «علی شمسیان» را مرور می‌کنیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

ای پدر مهربان و عصاره رنج و زحمت، می‌دانم که با این دست‌های پینه بسته در راه رضا قدم برداشته‌ای، کار می‌کنی و زحمت می‌کشی که ما ملت مستضعف را از وابستگی نجات دهید و تو و همکارانت به این آیه پاسخ داده‌ای وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ.

ای همکاران محترم شما سعی و کوشش‌تان را به کودکان و نوجوانان بکنید و قرآن و راه خدا و راه ولایت فقیه را به آنان بیاموزید و آنان را از سختی‌ها و بلاها نجات دهید.

شاگردان عزیز و گرامی این را می‌دانم که نتوانستم برای شما آن‌طور که مورد رضای خداوند تبارک و تعالی باشد کاری کنم ولی از شما می‌خواهم که از خواندن نماز و قرآن غافل نشوید و همیشه و در هر کجا که هستید به یاد خدا باشید و برای پیاده‌ شدن انقلاب اسلامی در سراسر جهان به رهبری امام امت خمینی بت‌شکن بکوشید، به دوستان و آشنایان عزیز بگویید یاد آن موقعی بخیر که همه با هم شب‌ها در مسجد حوم‌الدین برای پیاده‌شدن انقلاب کوشش می‌کردیم تا اینکه به یاری خدا و به رهبری امام انقلاب پیاده شد.

ای والدین گرامی از شما می‌خواهم که برای من گریه و زاری نکنید، شاد و خندان باشید، چون به قول خودتان وقتی که انسان ساعت مرگش فرا رسید در هر کجا که باشد دیگر از بین می‌رود و ای پدر مهربان اگر من شهید شدم امیدوارم که خودت با دست‌های مبارک خودت مرا در خاک بسپارید و قبرم در کنار قبر شهدای برفه باشد.

انتهای خبر/ پسند https://armanekerman.ir/vdcguz9q7ak9ty4.rpra.html