هادی شاه‌وردی افزود: «نخل» خیمه چوبی بزرگی است که نماد محمل پیکر پاک امام حسین (ع) است و در ابعاد ۳ بامداد نخل با انواع پارچه‌های مشکی و رنگی آراسته و هم زمان با طلوع آفتاب از محل آماده‌سازی به صحن حسینیه منتقل می‌شود و مردم به زیارت آن می‌پردازند.

او ادامه داد: وزن نخل که نماد تابوت سیدالشهدا (ع) به حساب می‌آید بسیار زیاد است و برای جا به جا کردن آن ۷۰ نفر در قالب هیئت زیر نخلی‌های آیسک فعالیت دارند و در روز عاشورا آن را بر شانه‌های خود حمل می‌کنند.

شاه‌وردی اظهار کرد: نخل‌برداری و تخت‌گردانی، حزن‌انگیزترین آیین سنتی وعزاداری مردم آیسک در صبح روز عاشوراست. مراسم بی‌نظیری که سال‌های سال است با شکوه خاصی برگزار می‌شود و هر سال بر ابعاد معنوی و فرهنگی و تاثیرگذاری آن افزوده می‌شود.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی ادامه داد: صبح روز عاشورا پس از فراخوان مردم با صدای طبل، شیپور وسنج و نواختن آهنگ عزا و تلاوت زیارت عاشورا، عزاداران دسته‌های سینه‌زنی دو هیئت ابوالفضلی و فداییان امام حسین (ع) آیسک با نظم خاصی در حالی که سرهایشان با کاه گل‌اندود شده است با سینه‌زنی و شور وحال خاص به صحن حسینیه شهدای آیسک وارد می‌شوند.

او افزود: پس از سینه‌زنی و به گردش درآوردن نشانه‌های سمبلیک شمر ذی الجوشن در قتلگاه، با فریادهای «یا حسین یا حسین» زیر نخلی‌ها که از قبل آماده شده‌اند آن را بلند می‌کنند و بر دوش می‌کشند، عزاداران حسینی هم پیشاپیش نخل به صورت گروه‌های منظم در حالی که با دست چپ کمر یکدیگر را گرفته‌اند و با پای برهنه هستند با ذکر «یا حسین» بر سر و صورت خود می‌زنند.

شاه‌وردی گفت: با به حرکت در آمدن نخل، مردم سوگوار که گویا در آیین تشییع امام خود شرکت کرده‌اند مسیر عبور نخل را تا گلزار شهدا و قبرستان آیسک می‌پیمایند.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی افزود: علاوه بر نخل که به قبرستان حمل می‌شود علم‌های چوبی بزرگ که با پارچه‌های سیاه رنگ تزیین شده است بر سر قبرها حمل می‌شود و در مسیر حرکت نخل، افرادی که نذر دارند نیز گوسفند ذبح می‌کنند.