وی دوره مقدماتی حوزه علمیه را گذراند، به‌ عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و سرانجام در بیست و دوم اسفند ۱۳۶۲، با سِمَت بیسیم‌چی در جزیره‌ مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به‌ شهادت رسید. تاکنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.

بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید مفقودالأثر «سید علیرضا تهامی‌زرندی» را مرور می‌کنیم؛

بسم‌الله الرحمن‌الرحیم

این‌ بار بعد از رفتن عاشقان الهی به دیار عشق، نوبت به جمع ما رسید که به تداوم راه‌شان بپردازیم و اکنون در جمع عاشقان کوی اباعبدالله نشسته‌ام، همگی وصیت‌نامه می‌نویسند گویی بویی از حمله دوباره می‌آید.

خلوص نیت، صفای باطن، عشق و ایمان به خدا از تمام اعمال، رفتار و سخنان‌شان (رزمندگان) آشکار است، نمی‌دانم که آیا خداوند عاشق کدامین‌شان است و کدام یکی بعد از حمله دیگر در این عالم فانی نخواهد بود و آیا من جزو این گروه عاشقان خواهم بود یا نه. 

هر چند که عاشق خدا شدن کار هر کسی نیست، خطرات و ناملایمات این راه آن‌قدر گرانند که هر کسی به جز مؤمنین واقعی نمی‌توانند، آن‌ها را تحمل کنند و پشت سر بگذارند زیرا باید در این راه مال، جان و هر چیز دیگری را در جهاد با کفر به کار بست و آن‌ها را در راه خدا داد. چنان که خداوند در این آیه شریفه فرموده است. 

به راستی خداوند خریدار است از مؤمنان مال‌ها و جان‌هایشان را در مقابل بهشت، آنان که در راه خدا قتال می‌کند و مقتول می‌شوند برای آن‌ها وعده‌ای حتمی و قطعی است و این در تورات، انجیل و قرآن آمده است.

شهادت در راه خدا را با جان دل خریدارم و آن را بر زندگی و دنیای فریبنده ترجیح می‌دهم و تا پای جان از اسلام دین خدا و از رهبرمان نایب مهدی (عج) و امام خمینی کبیر اطاعت خواهم کرد.

بسیار مفتخرم در جبهه‌ای که سربازان در آن می‌ستیزند، می‌جنگم وکه فرمانده بزرگ آن مهدی موعود (عج) است و راهنما و چراغ راه‌مان نیز هست و خدای قادر منان بزرگ‌ترین یاورمان، بلی کشته شدن در این راه را سعادت و افتخار می‌دانم. 

وصیت این حقیر به مردم این است که ای مردم مسلمان و آزاده مبادا خدای ناکرده مانند کسانی که پیروی از ‌رهبرشان نمی‌کردند و فریب بوق‌های تبلیغاتی دشمن را می‌خوردند، مبادا مانند مردم زمان امام حسین (ع) و دیگر ائمه رهبرتان را رها سازید، از شما می‌خواهم که پاسدار خون شهیدان و یاوران رهبر باشید. 

همان طوری که اندک یاران امام حسین (ع) از وی اطاعت و مدافعت کردند، شما نیز تا پای جان پیرو و مدافع رهبرمان باشید.

مبادا که خدای ناکرده دنیا و ظواهر فریبنده آن، زن، فرزند، جاه، مقام، ثروت و دارایی و بسیاری از این قبیل شما را به خود مشغول دارد و از عالم آخرت باز بمانید و از فرمان رهبر که فرمان مهدی (عج) و فرمان خدا است، سرپیچی کنید.

حال سخنی با پدر، مادر، دوستان و آشنایانم دارم؛ ای مادر و ای پدر عزیز اکنون زمان آن است که به یاری اسلام برخاست و باید مانند زمان امام حسین (ع) همچون یارانش از حق دفاع کرد و من نیز چنین کردم.

حال که شهید شدم مبادا بر مرگ من سوگواری کنید و گریه کنید نه تنها شما بلکه اقوام و خویشان نیز چنین حقی ندارند.

 

زیرا من در راه خدا و به محضر خدا خواهم رفت و این برای من سعادت است و شما باید شاد باشید که فرزندتان این قربانی حقیر را که با سختی‌ها و مرارت‌ها پرورش داده و بزرگ کرده‌اید و در راه خدا داده‌اید.

واضح است که همه ما خواهیم مرد و برگشت‌مان به سوی خداست، انا لله و انا الیه راجعون.

پس چه بهتر که با عزت و در راه خدا بمیریم و جان‌مان کالا و ثمن خدا واقع شود، از همه کسانی که از من ناراحتی دیده‌اند امید عفو و بخشش دارم.

اگر جسدم یافته شد و دفنم کردند دوست دارم که در کنار شهدای دیگر دفن شوم و خواهشی که از شما دارم این است که افرادی را که با اسلام و امام (ره) خصومت دارند بر سر قبرم راه ندهید و از خدا برای من طلب مغفرت کنید.

منبع: نوید شاهد کرمان

انتهای خبر/ طهماسبی https://armanekerman.ir/vdciu5azrt1a5u2.cbct.html